27 November 2010

geçip giden zamanlar...

yazı ile müzik kahve ve su gibidir... olmazsa olmaz, yani en azından benim için. başlık seçimlerini müzik etkileyebilir... tıpkı bu yazıya başlamamı sağlayan Mirkelam'ın Hatıralar şarkısı gibi...
küçükken yazlık akşamlarında bağıra bağıra söylerdik bu şarkıyı, epey de dalga geçerdik... çocukluk işte... hatta şöyle bir huyumuz da vardı... şarkı sözü ne diyorsa onun tam tersini söyleyerekten şarkı sözlerini kendi kafamıza göre modifiye ederdik.
tez bitti nihayet, ileride geçip giden zamanlarınımın bir kısmında bahasedeceğim bir anı olacak nihayet. sıradaki gelsin bakalım diyorum. büyük konuşmaktan korkarım ama akademik açıdan bu kadar yeter diye düşünüyorum. ileride işleri yoluna koyup ancak felsefe masterı yaparım diyorum ama bu çoooook çook sonra olursa olur... öncelik iş kurmak ve hayatımızı bir tekere oturtmak... ahah hayat bir tekere nasıl oturur? işte tüm mesele ve iç sıkıntılarına sebebiyet veren ana sorun bu...

5 comments:

İkram Töre said...

işler hiç bitmezz lifee o lifeee: )
hele bir kere erteledin mi o işi yapmaya hiç sıra gelmez.
çünkü öncelikler sırası hep değişir.
ama çoğu zaman en çok istediğin, hep en sona kalır.
dona kalır.

öperim sararım kocaman kocaman..

Aslısın said...

Üç gündür tuhaf bir şekilde içimden bu şarkıyı söylemek geliyor. Burada başlığı görünce cin görmüş gibi oldum. Tövbe tövbe:)

absalom said...

:)))

tekere oturtmanın bir tek tarifi yoktur lifetraineeeee :))

sana göre oturur bana göre oturmamıştır hakbüküsü.

sende nasıl oturuyo?
hayallerinde yani?

ona göre cevap yazıciğim :)))

Dudu said...

Sen yine iyi yazlikta sarkilarini soylermissin! Ben kalkip evinin onune gitmistim, Mirkelam'i gorurum diye :))) Bizim arka sokakta oturuyordu o zamanlar :DDD
E bi deeee LONDOOON baby! :)

lifetrainee said...

herkese kocaman bir özür borçluyum öküzüm vesselam vessepet, bu lafı da pek seferim tam bana cuk diye oturdu...

neyse sevgili canlarım ikramcım, aslıcım, absalomcum ve duducum... ben çok kafa karışık bir dönemden geçmekteyim hani laf icabı değil... ciddi ciddi... o yüzden affınıza sığınıyorum, yorum yazan ellerinize ve beyninize teşekkür ediyor, gözlerinizden öpüyorum, beni sevin bu aralar lütfen...