Dünyanın çivisi çıkmışken benimkiler de çıkmış çok mu!

Başlığa bak hizaya gel. Ama 3 haftalık raporluluk döneminden sonra işe dönüş pek zor geldi doğrusu. Adaptasyon güçlüğü çekiyorum resmen. Tüm bunlar yetmiyormuş gibi bir de ofisimiz boyanıyor. Hem de hafta içinde en yoğun çalışma saatlerinde... Ne güzel ne güzel... Plazamızın adından gelen Ak olma durumu her yerde kendini gösteriyor. Neyse efenim sebeb-i blogum, 4 yıl seviyeli ve düzeyli bir birlikteliğim olan 2 adet çivime vedadır. Malumunuz elem bir kaza sonucu kırılan ayak bileğime çakılan çivilerimi törenlerle uğurladım. Artık onları ayağımda değil çantamda taşıyorum. Torunlarıma anlatacak maceralarıma bir yenisini eklemek üzere, gelecek atraksiyonları bekliyorum. Önümüz yaz, haydi hayırlı işler :Pp