Sene 1994... Ortaokulun ilk yıllarında uzun uzun geçirilen servis muhabbetlerimizin vazgeçilmezi. Önce yolda bir adet yeşil vosvos aranır. Aranır ki yanındaki cimcirmek suretiyle dilek tutasın. Sonrasında da acaip bir kovalamaca. Kırmızı vosvosu görürsen dileğin gerçek olacak. Amma çocukça ama çok eğlenceliydi. Az kollarımız morarmadı bu yüzden. Hey gidi günler hey....
1 comment:
Bizim yoktu böyle oyunlarımız ya, sadece gördük mü hoşumuza giderdi tosbağalar o kadar :)
Post a Comment