Değiştiriyorum...

İşaretleri yorumlamak gerekiyor. İşaretleri görmek ve okumak. Bir sürü plan arasından 'yapılacaklar' listesinin üstünü çizmenin zevkini yaşamak istiyorum. Ama yıllık olağan bunalım dönemine girmiş olmanın verdiği tembellik, umursamazlık ve boşvermişlikle sadece 'bulunuyorum'... bulunmak ve olmak arasındaki farktan söz etmek çok saçma olacak. Değişik kitap satırlarında aranan cevaplar kadar, başlanmış ama yarım kalmış kitap kümelerinin arasından sıyrılmak istiyorum. Kalabalık sokaklarda birbirine uzak olan onlarca insanın hikayesini merak ediyorum. Değişik olasılıklar sonucu kesişen hayatlardan pay çıkarmak, gerekirse onların bir parçası olmak da istiyorum. Aynı satıra devam etmek yerine atlanmış, boş bırakılmış bir üst satıra geçmek ve sonra da o satırları başka sayfalara kopyalamak istiyorum. Kitap karakterlerinden ders almak gerekirse eğer, sadece kendinizi değiştirebileceğiniz gerçeğini kabullenmenin zorunluluğu çıkıyor karşıma. Kurulan cümleler kısaldıkça anlıyorsam eğer seni, o zaman bil ki anlamamayi tercih ediyorum. Çünkü anlamak nedenleri bulmaya değil, yalnızca onları kabul etmeyi getiriyor. Böyle bir durumda meditasyon sonucu ulaşılan nokta ise farkında olarak kabul etmekten geçiyor.