merak ediyorum da... vol.2'ye düzeltme :)

yaşasın demek istiyorum bağıra bağıra... evet biraz ben paranoyakça davranmışım, can dostum, canımcım çok yoğunmuş... yeni yeni canlandırdığı işi için çok heyecanlı gelişmeler içerisinde şu ara, ilerleyen günlerde paylaşmayı düşünüyorum burada, bizi takipleyin... gelsin enerjiler, gelsin pozitiflikler, hadi bakalım silkelenip yeniden başlayalım... başlamak gibisi yok değil mi?
dün uzun bir aradan sonra skype'da görüştük... bu skype mükemmel yani tamam yüzyüze görüşmek gibisi yok tabi ama arada mesafeler varken skype'dan iyisi yok. o kadar iyi geldi ki konuşmamız, resmen canlandım... işte dost işte can :)


kısa bir update vereyim hemen; tezin sonuçları belli oldu. MBA olayımız başarıyla tamamlandı, sıradaki olayımız ise ingiltere'de çalışma vizesini alabilmek ve güzel bir iş bulabilmek. kafam o kadar karışık ki... ama içinde bulunduğum çemberde sorunlarıma odaklanıp koşturup durmak yerine olmasını istediğim şeyleri düşünmek için zorlayacağım kendimi. hayat güzel ve kısa. söylenmek yerine onu sömürmek onunla bir olmak, kaynaşmak lazım.

Yazmam gereken bir sürü konu konser etkinlik olayı var aslında ama sanırım bugün yapamayacağım bunu. web browserımda açık duran milyonlarca iş sayfası tab'leri gözüme gözüme girerken bu konuları heba etmek istemem. öyle işte, güzel keyifli bir cuma :))

tongue-tied...

red bike

carnaby street-london

2011 ne getirecek?

yeni yılın ilk gribal enfeksiyonu bünyeme hayırlı uğurlu olsun diyerek kağıda kaleme sarılıyorum. Bitmek bilmeyen monologlara ancak sen deva olabilirsin. yeni bir yıl yeni umutlar geyiklerini noel baba ile bir sonraki yıla kullanılmak üzere uzaklara göndermiş olsak da yine onları kullanıyor olacağımız gerçeğini değiştirmiyor hiçbiri. Evet yeni bir yıl ve bir sürü değişiklik kapıda. En önemlisi de sanırım burada bir hayat kurup kuramayacağım. Aktif olarak iş arama sürecini başlatıp bu sürecin gelgitlerine ne kadar dayanabileceğim. A,B,C ve Zye kadar uzayan zilyon olasılıklı planlardan hangisi ile tünelin sonuna ulaşacağım? hepsi muazzam bilinmezlerle dolu denklemime hoşgeldiniz...
yıla kalabalık ve hareketli bir giriş yaptım sanırım... eğlenceli ve neşeli bir grup ile AHBABB grubumuz hizmete girdi... bir süreliğine de olsa kendimizden ve yapmak zorunda olduğumuz işlerden uzaklaşabildik. Ama el ayak çekilince yine kaldık biz bize, kendimize... belirsizliklere söylenmiyorum çünkü hayatın en belirli olduğunu düşündüğün anda bile belirsizliklerle dolu olduğunu biliyorum ya da kendime hatırlatıyorum. Şu anda ihtiyacım olan şey bir işe girip kendimi n-1 belirsizlikle bırakmak :) ne de olsa n-1 < n değil mi? (every penny helps)

merak ediyorum da... vol.2

uzun zamandır ulaşmaya çalıştığım ve ses alamadığım bir arkadaşımın bana kızıp kızmadığı küsüp küsmediği paranoyasından nasıl kurtulabilirim. salmalı ve serbest bırakmalıyım sanırım... yok yere acaba birşey mi yaptım da bana cevap vermiyor, aramıyor, sormuyor diye düşünmekten kendimi alamıyorum.
:(((